Zastanawiasz się nad laserową korekcją wzroku? Chcesz dowiedzieć się, jakie są różnice pomiędzy metodami LKW? Zobacz czym charakteryzują się poszczególne metody.
Porównanie powierzchniowych i głębokich ze względu na wysokość wady pacjenta.
Wśród metod laserowej korekcji wzroku wyróżnia się metody powierzchniowe oraz metody głębokie. Głębokie metody LKW pozwalają na usunięcie większych wad wzroku w przypadku cylindrów (powyżej 2,5D) oraz dużych wad (powyżej +2,5). Przykładowo, metoda FemtoLASIK umożliwia skorygowanie nadwzroczności do +6,00D oraz astygmatyzmu do cyl. 6D, podczas gdy metody powierzchowne w większości przypadków dają zadowalające efekty tylko przy mniejszych wadach (do + 2,5), oraz astygmatyzmie do cyl. 2,5D.
Porównanie powierzchniowych i głębokich ze względu na przebieg procedury.
Różnica pomiędzy tymi metodami polega nie tylko na zakresie wad możliwych do korekcji, lecz także sposobie przeprowadzania zabiegu:
- Metody powierzchniowe- w pierwszym etapie zabiegu specjalista chirurgii refrakcyjnej usuwa nabłonek mechanicznie ( EBK/PRK), za pomocą roztworu alkoholu ( LASEK) lub bezdotykowo z użyciem lasera ( TransPRK) , a następnie modeluje rogówkę z wykorzystaniem lasera excimerowego. Po zabiegu wymodelowana rogówka jest wygładzona, a dzięki temu jakość oraz ostrość wzroku ulegają poprawie.
- Metody głębokie - podczas zabiegów laserowej korekcji wzroku metodami głębokimi wykorzystywane są dwa rodzaje lasera. W pierwszym etapie procedury lekarz przygotowuje płatek rogówki za pomocą mikrokeratomu (EPI-LASIK) lub lasera femtosekundowego (LASIK, FemtoLASIK) by następnie wykonać korekcję wady- modelowanie rogówki za pomocą lasera excimerowego.
Główna różnica pomiędzy metodami powierzchniowymi a głębokimi polega na tym, że korekcja wzroku (modelowanie rogówki laserem) w metodach powierzchniowych jest wykonywana na zewnętrznej powierzchni rogówki) - stąd nazwa - powierzchniowe, natomiast w metodach głębokich nacinamy płatek o grubości 0,12 mm i laser modeluje rogówke głębiej (stąd nazwa głębokie).
Porównanie powierzchniowych i głębokich ze względu czas gojenia.
Metody powierzchniowe (np. LASEK, EBK, TransPRK) charakteryzują się tym, że zabieg jest małoinwazyjny i nie wymaga nacięcia oka. W przypadku pacjentów, u których procedura wykonana była metodą powierzchniową, wymagany jest nieco dłuższy czas rekonwalescencji niż w przypadku zabiegów przeprowadzonych za pomocą metod głębokich. Również stabilizacja wady wzroku trwa dłużej - pełną ostrość widzenia uzyskuje się po 3- 4 miesiącach od czasu zabiegu. Dzieje się tak dlatego, iż w metodach powierzchownych z całej powierzchni oka ściągany jest nabłonek, czyli pierwsza, ochronna warstwa oka chroniąca je przed czynnikami zewnętrznymi (pyły, bakterie). Wpływa to znacząco na pozabiegowe odczucia pacjenta i proces stabilizacji, ze względu na to, iż po przeprowadzeniu procedury nabłonek musi się odbudować. W metodach głębokich nabłonek jest uszkodzony na bardzo niewielkiej powierzchni, dzięki czemu proces gojenia i powrót do aktywności jest bardzo krótki - aż 85% pacjentów wykonuje codzienne czynności już następnego dnia po zabiegu. Jako ciekawostkę można dodać, że korekcja wady wzroku 1 dioptrii sferycznej jest korygowana poprzez wymodelowanie 0,016 mm (16 tysięcznych milimetra)
Masz dość wiecznie zaparowanych okularów? Szukasz skutecznej metody korekcji wzroku? Chcesz odzyskać komfort widzenia? Umów się na wizytę kwalifikacyjną i przekonaj się, która metoda LKW sprawdzi się w Twoim przypadku!
